امروز عصر وقتی سوار ماشین شدم درب عقب خوب بسته نشده بود اما من متوجه نبودم. وقتی حرکت کردم آژیر و زنگ خطر ماشین فعال شد و اصلاً ول کن نبود. ماشین های جدید انواع و اقسام آن ها را دارند که به مسائل مختلفی مثل بسته نشدن درب، کمربند ایمنی، کمبود بنزین و غیره حساس هستند و درک سریعی از مسائل حساسی که برای خودرو روی می دهد ایجاد می کند.

با خودم فکر کردم چقدر خوب است که برای اهداف و حیطه های مهم زندگی هم زنگ خطری داشته باشیم، مسائل مهمی که در زندگی رعایت نمی کنیم و لازم است به ما تذکر داده شود، مثل اینکه:

غذای ناسالمی مصرف کنیم، کتاب نخوانده ایم، ورزش نکرده ایم، عصبانی شده ایم.

تصور کنید رستوران رفته اید و با وجود اینکه چربی شما بالاست سفارش پیتزا یا چیزبرگر می دهید ولی به محض اینکه اولین لقمه را در دهان می گذارید صدای آژیر بلند می شود و همه شما را نگاه می کنند. اگر چه منظره ناخوشایندی است اما به کمک شما خواهد آمد و باعث می شود از غذاهای نامناسب استفاده نکنید.

اما اکنون که بدن ما و سیستم مغز ما به این زنگ های خطر مجهز نیست، چه کار کنیم: چگونه می خواهید زنگ خطر را برای خود تعریف کنید؟ و زنگ خطر چه موقع فعال می شود؟!

نتیجه:

اگر زنگ خطرهایی برای زندگی خود تعریف کنیم استاندارد زندگی ما به طرز فوق العاده ای بالا می رود.

بهترین سیستم هشدار دهنده که بسیار ارزان و در دسترس است این است که با یک دفترچه و خودکار اعمال و رفتار خود را ثبت کنیم.

ثبت و بررسی اعمال روزانه به ما کمک می کند مواضع خطر را شناسایی کنیم و خودآگاه باشیم. البته بعضی نرم افزارهای موبایل هم می تواند کمک کننده باشند. به طور مثال نرم افزار  Qulity time نشان می دهد که در روز چند دقیقه از موبایل استفاده کرده اید و با بررسی هفتگی و ماهیانه نرم افزار می توان زنگ خطری را برای خودمان فعال کرده باشیم.

در پایان مجدد از شما سوال می کنم:

چه زنگ خطری برای خودتان انتخاب کرده اید؟